Cyriel Graven van Huissen naar Lommel (B) 'Belgen zijn zelf gierig'
AlgemeenVele Betuwenaren zijn de afgelopen decennia naar het buitenland vertrokken. In deze nieuwe rubriek delen ze hun ervaringen. Deze week: Cyriel Graven, die met vrouw Cheryl en kinderen van Huissen emigreerde naar… België! Het –Bourgondische- leven bevalt er goed, maar een ernstig auto-ongeluk drukt al lang een grote stempel.
Tekst: Hans Schmeinck
De datum van het ongeluk staat bij Cyriel Graven (43) in het geheugen gebeiteld: 23 oktober 2012. ,,Toen sloeg het noodlot toe. Een zwarte bladzijde. De dag die tot nu nog een grote stempel drukt op ons gezin.'' Wat gebeurde er? Graven woont al drie jaar in het Belgische Lommel. Hij is van zijn bedrijf in het Brabantse Bladel op weg naar huis. ,,En dan word ik aangereden door een andere auto. Met spoed afgevoerd naar het ziekenhuis in Veldhoven, op de intensive care. Een schouder is op vijf plaatsen gebroken, de rug op drie plekken, twaalf ribben gebroken en een teen. Plus een klaplong.''
Naar later blijkt heeft Graven ook hersenbeschadiging opgelopen. ,,Daar gaan je dromen, je hobby's. En de rest van mijn leven moet ik met morfine pleisters en andere medicijnen pijnen onderdrukken. Wat trouwens niet lukt.'' En de toekomst ziet er daarvoor er nog wel zo goed uit voor hem en zijn vrouw Cheryl (43) en zoon Jordy (18) en dochter Naomi (16).
Tot de verhuizing naar Lommel zo'n negen jaar geleden woont het gezin in Huissen, samen met (schoon)ouders Leo en Thea de Man. Graven krijgt de kans mede-eigenaar te worden van een bedrijf dat polyester dakkapellen maakt en plaatst. In Bladel, zoals gezegd. ,,Omdat het werk lichamelijk zwaar is hebben we ervoor gekozen om te verhuizen.'' Ook om dichterbij de onderneming te wonen.
Gierige Belgen
,,We hebben een vrijstaande opknapper gekocht in Lommel. Na een verbouwing zijn we 1 mei 2009 officieel naar België geëmigreerd. Cheryl heeft haar werk voortgezet in Duiven bij Euroclaining b.v., ze werkt daar twee dagen in de week. De eerste jaren waren hard werken met ook nog de verbouwing van ons huis erbij, in de weekenden.''
De kinderen passen zich al snel aan en doen het goed op school. ,,Jordy gaat studeren in Hasselt en Naomi volgt de kappersopleiding. Zij is 'verbelgiest'. Het leven bevalt goed, de Belgen zijn echte Bourgondiërs.'' Verbeterpunten: ,,Ze zeggen dat wij Nederlanders gierig zijn, maar zelf zijn ze dat in het kwadraat. En Belgen kunnen absoluut niet op tijd komen. Zij moeten er dan weer aan wennen dat wij geen blad voor de mond nemen.
De kleine bierglazen en de kleine frietbakjes in Nederland mis ik trouwens niet, haha. We voelen ons echter geen Belgen. We kijken alweer uit naar de Huissense Dag.''
Het gezin komt iedere maand terug voor bezoek aan familie en vrienden, of zij komen naar België. ,,Ik zit op dit moment nog steeds thuis. Ben volledig arbeidsongeschikt en vrees dat ik nooit meer aan de bak kom. Doordat ik lichamelijk weinig tot niets meer kan, rust er een grote last op de schouders van Cheryl. Tja, elk huisje heeft zijn kruisje.''
[streamer]
'Ik ben door het ongeluk volledig arbeidsongeschikt geraakt'
