De schooltuin als leermiddel
AlgemeenBEMMEL - ‘De eerste dag in mijn schooltuintje heb ik gelijk al wat geleerd. Die dag gingen wij aardappels poten. Daarna spinazie zaaien. Het geultje moest zo diep zijn als een stukje van mijn pink. Iedere dinsdag verheugde ik mij op mijn tuintje en mijn laarzen vergat ik nooit’ (Rosalie).
De vragenlijst, vorig jaar door 50 kinderen van de Pius X-school ingevuld, bevestigt wat Rosalie zegt. 41 van hen zeggen veel geleerd te hebben van de schooltuin en 49 vonden het heel leuk. Favoriet waren zaaien, planten en oogsten, maar ook met de handen in de grond wroeten, kletsen en elkaar helpen, water geven, van tegel-naar-tegel springen en niet naar school hoeven. De invloed op later is groot, zegt onderzoek. Veel dertigers van nu die op de Donatushof hebben gezeten, de eerste school in Bemmel met een schooltuin, bevestigen dit. Menno: ‘Ik weet nog alles uit die tijd. Heel mooi. Je gaat na zo’n moestuinseizoen voor altijd anders met de natuur om’. Maar schooltuintjes brengen kinderen ook iets anders bij dan natuurbewustzijn, eten van verse groente en leren van vaardigheden over groenteteelt. De schooltuin leert kinderen ook talloze begrippen die iets te maken hebben met tuinieren. Bijvoorbeeld ontkiemen van zaad, soorten bodemdieren, gebruik van meststoffen en hoe je plantjes beschermt. Dit is taalonderwijs pur sang! En ze leren ook rekenen in de praktijk. Een plantschema vertalen naar hun eigen tuintje, opmeten waar de spinazie of de worteltjes gezaaid moet worden. De kinderen van de Pius X gebruiken daarvoor een werkboek. En dat is een belangrijk aanvullend leermiddel.
Jan de Moor
