Kinkelbestuur in gesprek met…
Manneneiland:
een nuchter gesprek
LINGEWAARD - Wij zitten in de voorkamer van een boerderij aan de Linge. Alles straalt uit dat wij bij een grote akkerboer zijn. Behalve misschien de lammetjes in de wei. In huis doet alles denken aan de jaren vijftig. De bouw, het interieur met de oude stoelen en kasten, de schilderijen aan de muur en het tafeltje met nummers van 'De Boerderij'. Niets is ooit veranderd. De Karbrug was in ’44 platgebombardeerd.
Wij zijn in gesprek met Gerard Steenhof (67), oud-huisarts. Drie kleinkinderen spelen om ons heen, het is opadag. "Mijn ooms waren op het land. Market Garden was begonnen. De boerderij lag in het schootsveld tussen de Duitsers en geallieerden. Het gebeurde voor hun ogen. Door granaatinslagen stond geen muur meer overeind, ook al het vee was dood. Mijn ooms werden geëvacueerd. Manneneiland ging aan hen voorbij. In ‘53 werd de boerderij herbouwd en werd mijn moeder bij mijn ooms huishoudster. Zo leerde mijn vader haar kennen."
Gerard vertelt in korte zinnen over zijn vader Jan Steenhof. Weinig dramatiek, weinig intrige, geen heldendaden. "Mijn vader praatte weinig over de oorlog, ook niet over het Manneneiland. Hij was smid en eigenaar van de Remise aan de Karstraat. Door toeval bleef hij alleen bij de Remise achter, kon niet door de linies naar Bergerden en zag pas na de bevrijding zijn familie terug. Later kreeg Jan verkering met de huishoudster en trouwde. Weer later kocht Gerard de boerderij." Dan komt ineens de derde generatie binnen. De zoon van Gerard is historicus. Hij grinnikt en is benieuwd naar de historisch gehalte van het theaterstuk.
Jan de Moor en Johan Hesselink