Pheidippides Loper: Trainen
HUISSEN - Bij De Brink tref ik een groep gelijkgestemden, die er ook weer zin in hebben. Tot acht kunnen we nog even bijkletsen over de afgelopen dagen, de pijntjes, de gelopen en komende wedstrijd(en), maar dan roepen de trainers ons onverbiddelijk tot de orde. We gaan beginnen.
De groepen gaan van start, de snelsten zijn al vlug uit beeld. De middengroep gaat er wat rustiger vandoor, meestal in een iets andere richting. Dat is vast om niet gedemotiveerd te raken door de voorsprong die de snellen al vlug opbouwen. De beginnersgroep gaat wandelend weg om pas later een rustig looptempo in te zetten.
Alle groepen doen aan warming up. Zo plukken we al lopend appeltjes, die steevast hoog aan de boom blijken te hangen of maken we een joepie. Ook huppelen we door de straten, maken we aansluitpassen, skippings en triplings. Soms lijkt het wel of we aan het oefenen zijn voor een militaire parade als we de kniehef of de hakkenbil doen.
Vooral voor toeschouwers zijn deze bezigheden vast erg vermakelijk. Wij ondergaan deze fase in de training iedere week opnieuw.
Na een uurtje de omgeving hardlopend doorkruist te hebben komen we weer bij de Brink om nog wat oefeningen te doen waardoor je volgens de trainershandboeken geen, of minder spierpijn krijgt. Zo spelen we dan staartklokje of oefenen we volgens mij de juiste poses voor een uitvoering van het zwanenmeer. Als we dit allemaal netjes gedaan hebben mogen we naar huis.