Afbeelding
Foto:

Dominik Wojutycki, Huissense 'Nederpool'

'Wil oude dag borrelend slijten in Sancta Maria'

Tekst: Hans Schmeinck

Vele Betuwenaren zijn de afgelopen decennia naar het buitenland vertrokken. In deze rubriek delen ze hun ervaringen. Deze week: Dominik Wojutycki (47). Geboren in Polen, maar alras naar Huissen verhuisd. Toch ging hij terug naar zijn moederland, vanaf 1998 leeft hij met vrouw en kinderen in Krakau. Afgezien van enkele jaren Huissen en Amsterdam. 'Vooral vanwege economische redenen.'

Dominik (op de foto in het midden) kwam in 1971 in het Poolse Olsztyn ter wereld. Anderhalf jaar later al namen zijn ouders met hem de benen vanwege het communistische bewind. ,,We emigreerden naar Nederland in november 1972, we woonden eerst in Arnhem en in 1978 verhuisden we naar Huissen. Aan de (Binnen)dijk, met een prachtig uitzicht over de uiterwaarden. Mijn ouders zijn beroepsmusici en waren vanaf 1972 werkzaam bij het Gelders Orkest, ze zijn nu met pensioen.'' Extra familienieuws: zijn 'broertjes' Sebastian (1976, op de foto rechts) en Daniel (1979, links) werden geboren in Arnhem en leven al jaren in Oostenrijk.

,,Ik had altijd wel het idee dat ik terug zou gaan als het communisme in Polen over zou zijn.'' Na de val van 'De Muur' in Berlijn in 1989 kwam er schot in. In 1995 leerde Dominik de Poolse Karina kennen. ,,Ze studeerde nog en in 1998 ben ik naar haar in het mooie Krakau gegaan.''

Het stel trouwde en sinds 2014 woont het met dochter Kaja (19) en zoon Julian (15) in Piekary Slaskie, in het zuiden van Polen, niet ver van Katowice. Waar Dominik werkt als manager expeditie Benelux bij P&O Ferrymasters. Eerdere banen zorgden ervoor dat hij toch weer in Nederland ging/moest wonen.

Nederpoolse zigeuner

In de periode 2000-2002 met het gezin in Huissen en van 2010-2014 zonder gezin in Amsterdam. ,,Om de twee maanden naar huis. Van 2002 tot 2010 woonden we in Mosina. Ik ben dus een echte Nederpoolse zigeuner, haha. Dat switchen was vooral vanwege economische redenen. Salarissen zijn bij Nederlandse bedrijven hoger. Ik was lange tijd eenverdiener dus ik moest creatief zijn.''

Zijn leven in zijn geboorteland bevalt hem vanwege de stabiele werksituatie en vanwege zijn gezin uiteraard. Ook positief: hechte familiebanden, mooie natuur en groot cultureel aanbod. ,,Wat beter kan zijn de politieke ontwikkelingen, de gezondheidszorg, de grote sociale ongelijkheid en de kwaliteit van de lucht. Vooral in de winter als er veel met steenkool wordt gestookt.'' Grappend: ,,Wat ook beter kan hier zijn de Nederlandse snackbars en Chinese restaurants.''

Dominik kreeg begin jaren tachtig de Nederlandse nationaliteit. ,,Daar was en ben ik nog steeds trots op. Nu ik wat ouder ben, merk ik hoeveel ik toch wel Nederlander ben. Ben dankbaar voor wat ik in Nederland geleerd heb. Het onderwijs, de gezelligheid, de vrijheid, de discipline en orde. Vroeger had ik meer Nederlandse hersenen en een Pools hart, nu is het andersom.''

Het voetbal in de Eredivisie volgt hij nog op de voet, evenals Nederlandse nieuwsprogramma's. ,,Zo volg ik dagelijks wat er zich bij jullie afspeelt.'' Via (aangetrouwde) familie wordt Dominik nog bevoorraad met drop en satésaus. ,,Het wordt de hoogste tijd om Huissen en Arnhem te bezoeken, dat zal in de lente van 2019 zijn.'' En een definitieve terugkeer? ,,Waarom niet? Lijkt me wel gezellig om al borrelend met mijn oude vrienden als Frank Huisman en Pascal Eerden de oude dag in Sancta Maria te slijten.''

'Vroeger Nederlandse hersenen en een Pools hart, nu andersom.'