Eén
Mijn 741 twittervolgers moeten weten dat ik nog nauwelijks twitter. Deze stukjesschrijver is een digitale gluurder. Voor mijn stukjes. Daarom volg ik ook de gemeente Lingewaard. Daarom op mijn beeldscherm een foto van wethouder Johan Sluiter. Glimlach. Het bovenste overhemdknoopje geopend. De begeleidend tekst: "Met één druk op de knop zette wethouder Johan Sluiter vandaag de nieuwe verkeerslichten aan op de kruising bij de Valom. Voorlopig is de kruising weer helemaal open!" Waarom staat Johan op de foto. De media is niet uitgenodigd. Dus hij is alleen met een fotograaf. De boodschap over de kruising kan niet zonder foto van Johan? Waarom is de boodschap dat Johan met één druk en niet met twéé zijn 'heldendaad' heeft verricht. Zijn vinger port zonder te kijken in de schakelkast. Ik vergroot de foto. Johan kijkt in de lens. Zie ik het goed? Ik vergroot de foto nóg eens. Drukt hij zijn vinger naast de knop? Wat een klucht. Wethouders zijn druk. Met één muisklik vaag ik Johan van mijn scherm. Ik gluur verder. Communicatie Lingewaard deelt een 'emotionele' tweet van burgermeester Schuurmans. "De gemeenteraad van Lingewaard neemt unaniem een motie aan waarin hij aangeeft dat in deze omstandigheden de (kwetsbare) inwoner hoogste prioriteit heeft! Mooie samenwerking van college, raad en medewerkers!" Dit na aanleiding van het menselijk drama met als gevolg de brand in het gemeentehuis. Raadslid Margareth Bouwmeister heeft tijdens de raadsvergadering een volstrekt overbodige motie ingediend. Met man en macht wordt er gewerkt om de dienstverlening aan inwoners zo goed en zo kwaad als het gaat op niveau te krijgen, meldt het raadsmoedertje. Ze pleit prioriteit te geven aan kwetsbare inwoners. Ik verwacht van een fatsoenlijke gemeente niet anders. Het raadsmoedertje zocht op de golven van een ernstig incident electoraal gewin. En die heeft ze in de raadszaal én op Twitter gekregen. Gluren op Twitter kan schokkend zijn. Ik heb de boodschap van het raadsmoedertje met één ferme druk van mijn scherm gevaagd.
Sjaak