Ik mis mijn tuintje nu al…
BEMMEL - Steeds spannend om te zien wat er uit de grond komt. Ik vind groente uit eigen tuintje lekkerder. Het leukste was in groepjes werken en veel kletsen. De koeien waren zo schattig. Ik hou niet van bijen, maar stond er wel tussen. Ik heb nu groene handen. Er zat in mijn tuintje een kikker en heb hem op een tegel gezet. Ik vond een ei… van een houtduif.
Zomaar een paar citaten uit het opstel van kinderen aan het eind van het tuinseizoen (Pius X). Ook maakten ze een tekening en beantwoordden vragen. Zaaien en oogsten was het leukst, naast niet naar school hoeven. Elkaar helpen en kletsen was ook supergezellig. Een paar meiden vonden het nog steeds akelig om vieze handen te krijgen. Ook oppakken van een rups of duizendpoot was voor enkelen nog te griezelig. Onkruid wieden en naar de composthoop brengen bleek het minst populair.
Haast alle kinderen vinden dat ze veel geleerd hebben. Wanneer en hoe je moet planten en oogsten. Hoe je worteltjes moet beschermen tegen de wortelvlieg. Dat je van één aardappel wel duizend aardappels krijgt. En dat je veel groente moet eten. De lesjes gingen erin als koek. Favoriet is nog steeds het bezoek aan de boerderij van Herman en die van Gerard: bieten uittrekken en proeven, een aardappelplant zien groeien, koeien helpen melken en kleinvee aaien. En dan de stank van de koeienpoep. Allemaal even spannend en vaak ook nieuw. Zeker apart is tussen de bijen van Hans staan, de kruiden van Greet ruiken en proeven en er thee van drinken, een spinnetje of rups pakken en naar de composthoop brengen. Hiervoor moeten ook angst overwonnen worden.
Jan de Moor