Afbeelding
Foto:

Heidi Seegers via Gendt, Duitsland, Engeland in Saoedi-Arabië

'Heimwee? Eventjes huilen en weer doorgaan'

Tekst: Hans Schmeinck

Vele Betuwenaren zijn de afgelopen decennia naar het buitenland vertrokken. In deze rubriek delen ze hun ervaringen. Deze week: Heidi Seegers (42) uit Gendt. Een ware wereldreiziger; vanwege haar werk als stewardess én vanwege de baan van haar man. Daarom verbleef Heidi met hem en hun twee kinderen al in Duitsland en Engeland en nu in Saoedi-Arabië. 'Al willen we wel naar Nederland.'

Ze woont sinds augustus 2017 in Saoedi-Arabië. ,,Mijn man en ik kozen ervoor om het avontuur aan te gaan in een land waar je normaliter niet heen gaat. We woonden toen overigens in Engeland.'' Daar had Heidi veel last van heimwee, zegt ze. ,,De Britten zijn echt totaal anders. En voor een westers land waren veel zaken erg slecht geregeld.''

Ervoor was Duitsland –vanaf 2008- haar domicilie. ,,Wat een geweldige ervaring en wat een heerlijk land om te wonen.'' En dan te bedenken dat ze als KLM-stewardess al de hele wereld over reisde. ,,Een fijne, vrije baan, maar door het moederschap en de baan helaas niet meer te combineren.''

Het stel trouwde in 2008 in de gemeente Lingewaard en hun kinderen zijn inmiddels vier en drie jaar oud. Ze mag in Saoedi-Arabië niet werken. ,,Helaas, maar zo staat het in mijn visum. Ik heb wel alle tijd voor de kinderen en verder doe ik vrijwilligerswerk en hou ik inzamelingsacties voor goede doelen.''

Islamitisch

Maar het leven bevalt Heidi goed in het land dat officieel een koninkrijk is en waar het islamitisch geloof regeert. ,,Het is hier beter dan de media in het buitenland het doen laten geloven. Ik voel mij totaal niet onderdrukt.'' Als ze de beveiligde leefgemeenschap verlaat moet ze wel een abaya (soort lange jurk, HS) dragen. ,,Uiteraard. Maar ik hoef mijn hoofd niet te bedekken. Vrouwen hebben veel in hun mars hier en hebben goede carrièremogelijkheden. De Saoedi's gaan al het werk, dat nu nog wordt uitgevoerd door expats, in eigen handen nemen. Denk aan ingenieurs, artsen, bankiers, leraren en designers.''
Wat volgens Heidi beter kan is de vervuiling door plastic. ,,Het wordt overal neer gegooid.''

Ze zegt zich nog '100 procent Nederlandse te voelen'. ,,Zodra je niet meer in Nederland woont, besef je pas hoe goed we het doen met z'n allen. Heimwee heb ik zeker gehad, dan is het eventjes huilen en weer doorgaan.'' Twee à drie keer per jaar gaat ze 'terug'. ,,Afgelopen zomer nog, acht weken lang. Speelden de kids de hele dag lekker buiten, dat gaat hier niet vanwege de hitte. En ik had quality time met m'n ouders en zus.''

Ze heeft dierbare herinneringen aan Gendt. ,,Aan school, aan de scouting in de oude schoenenfabriek aan de Dijk, op visite gaan bij opa en oma en aan mijn fijne jeugd met m'n liefhebbende, geweldige ouders. En aan de grote tuin van onze buurman in de Kruisstraat, waar m'n zus en ik tussen alle fruitbomen hutten bouwden. Gelukkig was de buurman erg geduldig met ons, haha.''

Nederland lonkt, zo blijkt. ,,We willen heel graag terug. Het lijkt ons heerlijk om in een dorp te wonen, dat de kinderen veilig naar school kunnen fietsen en we spontaan op visite kunnen gaan bij familie en vrienden. Dat missen wij heel erg.''


'Zodra je niet meer in Nederland woont, besef je pas hoe goed het er is'

Heidi meldt vooraf 'Vanwege alle veiligheidsvoorschriften in Saoedi-Arabië ben ik misschien niet de juiste kandidaat voor deze rubriek'. Wij vinden van wel én hebben daarnaast begrip voor haar situatie. Dat we het daarom moeten doen zonder de namen van haar echtgenoot en diens werkgever, die van hun kinderen en woonplaats, nemen we voor lief. Ook een foto van de geboren Gendtse in haar nieuwe 'thuisland' is verboden.