Houd me vast –
er zijn geen woorden voor
HUISSEN - Radiopresentator Frits Spits verloor anderhalf jaar geleden, na meer dan vijftig jaar lief en leed, zijn vrouw. Er was diep verdriet, het werd stil. Hij probeerde zijn gedachten en gevoelens op papier te zetten. En dat lukte met de hulp van Nederlandstalige liedjes. “Muziek en taal kunnen troosten. Een lied trekt me omhoog en dan weer de diepte in. Muziek is als een woning waar ik met mijn herinneringen in mag wonen.”
Muziek, liedjes, het licht van een kaars – wat je zelf niet zeggen kunt, wordt daarmee tóch uitgedrukt. Zo zullen velen de komende dagen Allerzielen en het gedenken van de overledenen ervaren. Als protestants kerkje in een katholieke omgeving laten we ons daarin al jaren meenemen: óók in onze kerkdienst gedenken we hen die wij het afgelopen jaar moesten loslaten. De cantorij zal zingen, troostend en optillend. We lezen van David en zijn verdriet als Jonathan en Saul sterven: een diepe klaagzang. We steken kaarsen aan. Er is een klein troostliedje van Maaike Ouboter. “Doe je ogen dicht, houd mijn handen vast, dan wachten we op een nieuwe dag.” Zingen en bidden en daarin vastgehouden worden (Matthijs Glastra).
In het kader van Bridging Gaps zijn dit weekend twee theologiestudenten bij ons te gast. Ze komen uit Indonesië en Brazilië en studeren een paar maanden aan de VU om hun (en onze) horizon te verbreden.
Kerkdienst Protestantse Gemeente Huissen, zondag 3 november 10.00 uur, ds. Matthijs Glastra. Gedachtenisdienst. Iedere vrijdagmiddag inloop van 14 - 16 uur.