Bemmelse moeder en dochter bouwden huizen in Malawi
'De oprechte blijdschap en dankbaarheid daar is geweldig'
Vele Betuwenaren zijn de afgelopen decennia naar het buitenland vertrokken. In deze rubriek tekent de Huissense journalist Hans Schmeinck hun ervaringen op. Deze week: Wies Arends (58) en dochter Suzan (22) uit Bemmel. Zij zijn net terug van een trip naar Malawi, waar ze een week meehielpen met het bouwen van huizen voor de lokale bevolking. 'De Afrikaanse bouwers storten beton op slippertjes!'
Wies en Suzan gingen van 1 tot 11 november mee op de bouwreis. Met namens organisatie Habitat als reisleidster: Karin Nas uit… Bemmel! Bestemming dus: Malawi. ,,En ik kom normaal niet buiten Europa'', aldus Wies. In het zuidoostelijk gelegen Afrikaanse land leeft meer dan Waar meer dan tweederde (!) van de bevolking onder de armoedegrens. Doel van het 32-koppige team – een aantal Lingewaarders (zie foto) en verder mensen uit heel Nederland – is om in het dorpje Ntolera voor drie families ieder een huis te bouwen.
Hun onderkomens tot nu toe hadden lemen muurtjes, daken van gras of bladeren, een onverharde vloer, geen toilet en geen ventilatie. De hutjes zijn (te) klein en erg kwetsbaar. Van één familie werd het huis tijdens het laatste regenseizoen zelfs volledig weggespoeld. Zelf verblijven de Nederlanders in een hotel in het nabij gelegen Mulanje en gaat iedere ochtend om 7.30 uur per busje naar het gehucht. Waar ze verwelkomd worden door enthousiast dansende kinderen. ,,Die oprechte blijdschap en de dankbaarheid van de families en de kinderen, geweldig!'', aldus Wies.
De onervaren bouwers leren van de lokale bouwers de benamingen voor cement (Matope), stenen (Jerwa), water (Matzi) en… pauze (Kupura) en leren wat ze moeten doen. ,,Zij liepen op slippertjes stenen te sjouwen en beton te storten! Wij hadden werkschoenen aan.''
Grande dame
Na de fundering op dag 1 is het de dag erop metselen geblazen, onder meer op provisorische houten steigertjes. De dagen erna onder meer het inmetselen van ramen en deuren, lateien aanbrengen, vloeren leggen en het dak plaatsen. En dat in de tropische hitte. Het resultaat was er en mag er zijn. ,,We wilden het echt af hebben binnen die week. Daarna volgde een feestmaal met de drie families en de lokale bevolking en de bouwers. Die kregen toen onder meer onze handschoenen en schoenen en troffels.''
Het was volgens Wies 'een onvergetelijke reis'. ,,En al helemaal omdat ik dit met mijn dochter heb kunnen delen. Onervaren in de bouw, maar we hebben samen hard gewerkt, mooie uitstapjes gehad, plezier gemaakt en zeker ook wat tranen gelaten. De armoede daar is soms heel schrijnend.'' Graag bedankt ze haar familie en vrienden die haar gesponsord hebben. ,,In het bijzonder het Kadaster en B.O.D. uit Bemmel.''
Ook noemt ze de moeder van reisleidster Karin Nas, Nel. ,,Zij ging al drie keer mee!'' De grande dame uit Bemmel is inmiddels 88 (!) en was zo'n tien jaar geleden nog in Malawi. ,,Na het overlijden van mijn man heb ik deze reizen mogen maken, dankzij mijn dochter. Ik was dan al wel eind 70, maar ik heb ook mee helpen bouwen. En dat was heel fijn. De mensen daar hebben zo weinig maar zijn nog zo vrolijk en dankbaar. Ik hoop dat deze reizen meer mensen aanspreken en dat het aanstekelijk zal werken.'' Zie: Bouwmee.habitat.nl
'Mijn dochter en ik hebben tranen gelaten, de armoede is soms schrijnend'
