Ingezonden brief
Excuus aan de buren
Vier a vijf keer in het jaar heb ik enorme zin om gezellig met mijn vriendin een glaasje wijn te drinken bij een fikkie. Mijn vuurkorf in de achtertuin ligt echter al jaren onder een dikke laag stof. Om mijn buren geen overlast te geven van de rook ga ik namelijk ver buiten de bebouwde kom, aan de rand van de buitenpolder naar het Waalstrand toe om zo’n fikkie te stoken. Brandveilig omringd door zand en water en ver weg van enige buur die er maar last van kan hebben.
Helaas is hier een bruut einde aan gekomen.
De gemeente heeft besloten geen geld te investeren in verkeersveiligheid (werkelijk het excuus om niets te doen aan een onveilige schoolroute), maar wel om een handhaver op zondagavond langs de strandjes te sturen om fikkiestokers te berispen en beboeten. Dit was voor de droge periode en was niet vanwege brandgevaar, maar vanwege overlast! Ook ons flesje wijn moest deze handhaver volgens zijn instructie in het zand leeggieten. Regels zijn regels.
Op de vraag waar ik wel een fikkie mocht stoken was het antwoord “op eigen terrein”. Kennelijk heeft de gemeente besloten dat de overlast op een Waalstrand, ver buiten de bebouwde kom groter is dan in mijn achtertuin. In tijden van corona zit iedereen al aan huis gekluisterd, dus buren: liever fik laten stoken in de achtertuin dan in het buitengebied is vast goed doordacht beleid van achter een bureau, maar staat haaks op de leefbaarheid van onze gemeente.
Beste gemeente, herzie alsjeblieft deze gekte om te handhaven op de Waalstrandjes en mensen naar hun achtertuin te jagen.
Tot die tijd, alvast excuus aan de buren.
Arjan van zanten, Bemmel