Hansje de wants
LINGEWAARD - Nu we veel thuiszitten zeuren de kinderen me aan mijn hoofd om een huisdier. Waar ik telkens nee op antwoord, met beteuterde gezichten tot gevolg. Tot ze een paar dagen geleden op zolder aan het spelen waren en een appelkroos vonden waar een 'kever' op zat. “Dit wordt ons nieuwe huisdier! En hij heet Hansje naar het alom bekende Hansje-Pansje-kevertje-kinderliedje.
Dit is geen kever maar een wants. Kevers hebben een ovaal gevormd hard schild, wantsen hebben geen volledig schild en een herkenbare tekening erop en zijn platter dan een kever. Maar het grootste verschil is, dat wantsen een steeksnuit hebben. Of, zoals mijn kinderen zeggen: ze hebben een rietje om appelsap uit de appel te drinken. Dit exemplaar is de inheemse Grauwe schildwants: zwart witte antennes, en een typische tekening op zijn schild. Hansje is overigens geen bijster goede vlieger: traag en luid zoemend belandt hij vaak op zijn rug.
Door het veranderende klimaat is de wants uit het Midden-Oosten hier terecht gekomen. Wantsen zoeken dan het najaar een plek om te overwinteren en komen dan vaak in huizen terecht. Doodslaan is geen goed idee, want dan komt er een zeer onaangename geur vrij die niet gemakkelijk weg te krijgen is. Dan maar in een afgesloten bakje. Wel het gemakkelijkste huisdier ooit: af en toe een nieuwe appelkroos en de wants zit er tevreden bij met zijn appelsapje. Straks zet ik hem buiten de deur, maar dat vertel ik ze natuurlijk niet.
Sandra Brookman-Bak, natuurgids Lingewaard Natuurlijk