Spinaziepannenkoek eten
BEMMEL - Nogal wat handen gaan naar de schaal als José langskomt en roept: Wie wil er een spinaziepannenkoekje? Een aantal kinderen graaien naar hun lievelingsgerecht. Maar dan ineens stilte!
Een jongen roept misnoegd: “Ik eet geen groene pannenkoek”, een reactie gevolgd door veel soortgelijk geroesemoes. Dan stilte. Daar gaan we, dacht ik, lesje mislukt, inclusief het proeven. Dan een andere aanpak: Wie vindt het lekker? Meerdere vingers gaan de lucht in: “Heel lekker roepen enkelen. Ik wil er nog wel een”, roept een meisje. Die reactie doorbreekt ineens de stilte en de twijfel om te proeven. De groepsdruk deed de rest.
Een spinaziepannenkoekje eten was onderdeel van het lesje Eten en voeding en vormde de afsluiting ervan, een onderwerp dat natuurlijk dicht bij de schooltuin ligt en daarom ook enige aandacht verdient. Toch was ik even verbaasd en verrast dat de grote meerderheid van de kinderen van de IKC’s De Regenboog en Pius X, iets nieuws durfden te proeven en over hun onzekerheid heen stapten. Immers, een behoorlijk percentage kinderen heeft op die leeftijd problemen met eten, zijn erg kieskeurig, vooral als het om nieuw voedsel gaat. Ze vinden het bij voorbaat al niet lekker en vermijden het vanwege allerlei bijkomende dingen als geur en smaak van het voedsel, kleur en temperatuur en de textuur.
Maar met enige hulp en aandrang lukt het dan toch om te proeven. Dit zagen we afgelopen dinsdag bij diverse kinderen gebeuren. Van de prachtig opgemaakte schalen werden zelfs de bloemen opgegeten, eetbare bloemen natuurlijk.
Jan de Moor, Lingewaard Natuurlijk