Een herdenking die leeft
HUISSEN - Op 2 oktober vond de ceremonie plaats waarbij stil gestaan wordt bij het lot van burgers in oorlogstijd. Markante plek is het Massagraf op het Gedenkpark te Huissen. Daar zijn meer dan 130 burgerslachtoffers begraven die slachtoffer werden van het oorlogsgeweld; zeker ook het fatale 2 oktober bombardement in 1944. Die burgers kwamen ook uit Elst- Elden, Arnhem en Nijmegen.
De herdenking viel samen met de Exoduswandeltocht. Een brede vertegenwoordiging uit de gemeenschap nam deel aan de bloemrijke plechtigheid. De muzikale omlijsting werd verzorgd door doedelzakspelers, tamboers van de gilden en de Scouting band.De Last Post werd gespeeld door Michiel Koot. Het was respectvol en de sprekers benoemden in samenhang ieder het thema Vrijheid.
Martien van Hemmen sprak over het oog van de storm waarin onze brandende regio zich bevond. Is het Massagraf niet een stille getuige die symbool staat voor het lot van de duizenden burgers? Opdat we er van leren.
Burgemeester Nelly Kalfs bereikte ieder met haar betoog over herdenken. Zij haalde de oorlogservaringen uit eigen familie aan. Herinneringen die je doorgeeft naar de toekomst. Toon van Asseldonk sprak als voorzitter van de Marigold Foundation. Hij sprak over de oorlog en zijn ervaringen vanuit de Overbetuwe. Hij speelde met woorden eindigend met 'Spreken is zilver en zwijgen is... fout'.
Aanwezigen die uit eigen ervaring de tragiek hadden meegemaakt, konden vanaf de eerste rijen stoelen de ceremonie volgen. Veel organisaties en personen legden afsluitend een bloem; ook bij het Exodusmonument en graf van brandweerman Toon Tonk.