Ingezonden brief
Wie zijn die mensen?
die vinden dat onze natuur, ons buiten, onze woonomgeving één grote asbak is?
die hondenpoep op het fiets-en/of voetpad laten liggen?
die hun hondenpoep-zakje blijkbaar vullen voor het oog, want vervolgens ligt het gevuld in het gras of op de struiken?
die kassabonnen willen onder andere van de supermarkt om deze vervolgens buiten weg te gooien?
die precies laten zien wat zij gegeten en gedronken hebben op het bankje, terwijl de afvalbak er gewoon naast staat?
die op de parkeerplaats hun overvolle asbak legen of de verpakking achterlaten van wat zij genuttigd hebben, naast hun auto?
Zo kan ik doorgaan met voorbeelden maar dat doe ik niet. Liever geniet ik telkens weer als ik terug kom van mijn wandeling, dat ik mijn omgeving waar ik zo van geniet en die mij zoveel geeft, iets terug heb kunnen geven; een schone plek… waar het voor mens en dier, fijn vertoeven is.
Dit is geen pleidooi om vrijwilligers te werven voor ons afval, al zou dat natuurlijk een mooie bijkomstigheid zijn. Nee, dit is een pleidooi om een schone voetafdruk van jezelf achter te laten in onze prachtige natuur en woonomgeving.
Het lijkt me zo aangenaam om me niet meer af te hoeven vragen wie jullie zijn maar elkaar buiten ontmoeten door... een groet, een woord, een glimlach… gedeeld geluk, waar we samen zorg voor dragen!
Een vrijwilliger van de afvalbrigade Gemeente Lingewaard
Angélique Brons