Janne (15) uit Gendt: ‘De term jonge mantelzorger voelt veel te beladen’
AlgemeenGENDT - Van 1 tot en met 7 juni is de Week van de Jonge Mantelzorgers. Stichting Welzijn Lingewaard vraagt deze week extra aandacht voor deze groep jongeren, die naast hun ‘gewone’ leven nog een zorgtaak hebben voor een naaste. Janne Versteegen uit Gendt heeft een vader met chronische migraine.
“Er gaat geen dag voorbij of mijn vader heeft flinke hoofdpijn. Hij draagt oordoppen en een zonnebril om licht en geluid beter te kunnen verdragen. Sinds een tijdje krijgt hij nieuwe medicatie die iets beter lijkt aan te slaan, waardoor hij een paar uur per dag kan werken. De dag erna moet hij rust nemen om bij te komen. Het is dus wikken en wegen of een activiteit de moeite waard is om naartoe te gaan, om zijn energie aan uit geven.”
Zoeken naar oplossingen
Zoals bij de meeste jonge mantelzorgers voelt het voor Janne als vanzelfsprekend om rekening te houden met (in dit geval) haar vader. Voor veel van deze jongeren klinkt de term ‘zorger’ dan ook veel te beladen. “Ik voel mij niet een verzorger. Ik haal een pizza als mijn moeder moet werken en mijn vader niet kan koken. Dat vind ik helemaal niet erg om te doen. Het is zoeken naar oplossingen. Het voelt voor mij meer als aanpassen en helpen waar ik kan. Ik moet soms dingen laten, maar ik heb een manier gevonden om er op een andere manier mee om te gaan. Ik heb geaccepteerd dat de situatie nou eenmaal zo is. Zo kunnen we bijvoorbeeld nooit ver op vakantie gaan en vorig jaar hebben we gekeken waar we dan wél heen konden: naar het Waalstrand in de buurt. En dat is dan ook prima. En als ik trompet wil spelen, doe ik dat altijd met een demper. Vroeger zat ik er meer mee, want dan waren vrienden naar de Efteling geweest, en dat deden wij nooit met het gezin. Nu doe je meer met vriendinnen. Je hebt je ouders wat minder nodig en ik kan ook zelf naar de Efteling gaan.” Jannes vader heeft vaak rust nodig. “Met corona was het soms erg druk in huis. Als ik naar beneden liep, liep je elkaar al snel in de weg. Ik was dus op mijn eigen kamer, mijn moeder op kantoor. Mijn vader heeft namelijk meer rust in huis nodig.”
Verborgen mantelzorg
Bij sommige jonge mantelzorgers is het duidelijk dat ze een extra zorgtaak hebben, bijvoorbeeld omdat hun moeder in een rolstoel zit. Maar bij Jannes vader én dus ook bij Janne zie je dit niet. “Hooguit als hij wel zijn oordoppen in heeft en zijn zonnebril op. Ik heb dus niet dat mensen mij bijvoorbeeld aanstaren.” Maar de verborgen ziekte maakt de situatie anders. “Als je een gebroken been hebt, neemt iedereen je serieus. Terwijl als je een blessure hebt, weet niemand hoe erg het eigenlijk echt is. Zo voel ik dat ook bij mijn vader. Niemand weet hoe erg hij er echt aan toe is, want je ziet het niet. Ik schaam me er niet voor, maar loop er ook niet mee te koop hoe onze thuissituatie is. Terwijl er op mijn school vast heel veel andere kinderen zijn die in een vergelijkbare situatie zitten. Maar dat weet je gewoon niet. Terwijl het best fijn zou zijn om met andere jongeren hierover in gesprek te gaan, op een luchtige manier.”
Situatie herkenbaar?
En juist om die laatste reden, werkt er bij Stichting Welzijn Lingewaard sinds kort een jonge mantelzorgconsulent. Beau de Jong organiseert luchtige ontmoetingen en activiteiten voor jongeren met een ziek familielid of zieke vriend. Is bovenstaand verhaal herkenbaar? SWL komt graag in contact met jongeren in een vergelijkbare situatie. Mail naar mantelzorg@swlingewaard.nl of bel/ app naar Beau: 0651156120.