Hemmen op de Europese kaart
Ik verlaat het kasteelpark en sta al snel voor het kerkje van Hemmen. Wat een mooie plek, ik zou hier de hele dag wel willen blijven staan.
De kerk toont het wapen van de kasteelheren, een gouden kruis tegen een rode achtergrond. Op de toren staat een bijzondere haan, de poten zijn heel nadrukkelijk aanwezig. Het kerkhofje naast de kerk heeft een tapijt van blauwe druifjes. Ik vind er de grafkelder van het geslacht Van Lynden, een oude stenen sarcofaag. De hoge platanen rondom de kerk lijken eeuwenoud. ‘Hier wordt de rust geschonken’, staat boven de ingang van de kerk. Maar als het daarom gaat, hoef je niet naar binnen. Ook buiten heerst de stilte.
Ik loop om de kerk heen. De dorpspomp, het oude dorpsschooltje, het hulppostkantoor, de oude bakkerij, een smidse, een hoefstal, de voormalige pastorie. Het is alsof ik honderd jaar terug in de tijd ben gestapt. Op een huis uit, inderdaad, 1910 staat niettemin: Geboorteplaats van Gijsbertus Cuperus, 14 Spt. 1644. Dat maakt nieuwsgierig. Gisbert Cuper, zo heet-ie ook wel, blijkt hoogleraar klassieke talen en rector aan het Athenaeum in Deventer te zijn geweest. Sommige van zijn tijdgenoten zagen hem vanwege zijn orangistische sympathieën vooral als een ‘miserabele flickfloyer’. Maar de Geldersche Volksalmanak oordeelde anders: ‘Daar hij zich door zijne geleerdheid in Europa eenen grooten naam verworven had, is hem de eer te beurt gevallen van door de akademie van inscriptiën en fraaije letteren, te Parijs, tot honorair lid benoemd te worden (…) Aan deze benoeming is het te danken, dat Hemmen deszelfs vermelding in de groote Encyclopedie, en deze plaats eenigermate eene Europesche bekendheid verkregen heeft’.
Voilà. Gijsbert zette het nietige Hemmen op de Europese kaart.