Huissen in Tekstbeeld Het laatste jaar van de els Spaethii...
AlgemeenTekst en fotografie Gerrie Aldershof
HUISSEN - ...Vanuit onze Binnendijkse 'dijkpatio' op de Zilverkamp werp ik een blik in de straat. Daar staan ze (nog). Een achttal elzen (een is onlangs geveld). Schitterende wintersilhouetten. Aan de takken bungelen goudgele katjes. Er tussendoor schemeren elzenproppen. Die zijn zwart. Majestueus steken de elzen boven de daken uit. Meesjes kwetteren. Een plaatje.
Elk jaargetij vervullen deze elzen mij met blijdschap. De els staat dan ook symbool voor sierlijkheid, liefde en optimisme. Inmiddels zijn de elzen veertigers. Als bewoner van het eerste uur heb deze 'lenteaankondiger' nog zien aanplanten. Dat was eind 1977. Ik stond er met mijn neus bovenop. Op de boomlabel stond 'Alnus (els) Spaethii'. Nieuwsgierig geworden naar deze naam bladerde ik in mijn 'bomenbijbel' van Houtzagers (tegenwoordig; even 'googelen'). Immers, met een wetenschappelijke naam heb je 'goud in handen'. Els Spaethii is een kruising tussen Japanse els en Kaukasische els. Botanicus Ludwig Späth ontdekte deze elzensoort in zijn Späth-Arboretum in Berlijn. In 1908 werd de boom in cultuur gebracht onder de naam els Spaethii (een naamverbastering van Späth).
Bij de verkiezing van 'Straatboom van het Jaar 2019' met als thema 'afkoeling- en schaduwgevende bomen' werd de els Spaethii bekroond met Zilver. En als enige niet vlinderbloemige boomsoort kan de els stikstof uit de lucht 'filteren' en in de wortels opnemen. Een en ander maakt de els Spaethii een klimaatboom bij uitstek. Een boom van deze tijd. Vierde op de lijst van meest verkochte straatbomen. Maar reden tot feeststemming is er niet voor de Binnendijk elzen. Bij de aankomende renovatie zijn deze 'groene motors' weggeschetst. Bij de weging 'overlast versus boomstatus' is er mijn inziens te ruimhartig op overlast gefocust. Dat vind ik jammer. De elzen die te dicht bij de woningmuren staan daargelaten hadden de elzen, ook gezien de boomkwaliteiten en biodiversiteit, in het centrale gedeelte best kunnen blijven staan. Als beeldbepalende bomen op de juiste plaats. Desnoods gekandelaberd (gesnoeid tot op de gesteltakken). Maar wie ben ik. Voorlopig nog maar dubbel genieten van deze veelzijdige els Spaethii voordat 'mijn' inspiratiebron uit het straatbeeld is verdwenen...
