Overstappen of blijven?

HUISSEN - Ja, die vraag stel ik me weleens op de donderdagavond. Ik denk steeds terug aan de reden waarom ik hier terecht gekomen ben. Het was een vervelende blessure, hielspoor. Ik was bijna een jaar op non-actief komen te staan. Het advies was begin voorzichtig aan.

Bij de beginnersgroep ben ik gaan lopen. Gelukkig ging alles goed en liep ik al snel weer zoals ik dacht voor de blessure te lopen, maar telkens kwam het spookbeeld van een jaar niet hardlopen en flinke pijn terug. Dus bleef ik bij de beginners. Het werd steeds gezelliger en ook hier lopen mensen die best wat snelheid en afstand aan kunnen. Toch valt het me de laatste tijd op dat ik alleen vooraan loop, of dat ik, achteraan begonnen, de hele groep snel ingehaald heb. Dan, alleen met mijn gedachten, denk ik. Is overstappen niet beter voor mij en de groep. Ik wil niemand ontmoedigen door er steeds als een grijze snelheidsfanaat vandoor te gaan. Ook wil ik niet de fout maken te snel over te stappen naar de gevorderden, want ….komt dan die blessure dan weer terug?

Het is naar mate ik langer in deze groep loop steeds gezelliger geworden. Ik ben volledig gewend aan de trainer en ik hoop hij aan mij, want ik ben af en toe best een eigenwijs lopertje dat probeert flitsende opmerkingen te maken. Natuurlijk haal ik achterblijvers op en probeer ik ze over de finish te praten of te slepen. Natuurlijk houd ik iedereen achter me zo veel mogelijk in de gaten dat we elkaar niet kwijt raken. En ik probeer informatie over het voor het liggende wegdek door te geven naar het peloton. Maar ja wat is wijsheid? Overstappen of blijven? Ik ben er nog niet uit.