Elstenaar John Hermsen happy in Canada 'Ieder jaar iets meer Canadees en iets minder Nederlander'
AlgemeenVele Betuwenaren zijn de afgelopen decennia naar het buitenland vertrokken. In deze rubriek tekent de Huissense journalist Hans Schmeinck hun ervaringen op. Deze week: John Hermsen (51) uit Elst, die zo'n 13 jaar geleden met 'zijn' Christy naar Canada emigreerde. 'We wilden niet teveel verankerd raken in ons toenmalige leven.'
John is een geboren Elstenaar en Christy komt uit Arnhem maar verhuisde op haar 16e naar het Betuwse dorp. Ze kennen elkaar sinds 1988. ,,Maar we zijn uiteindelijk nooit getrouwd, daar hadden of hebben we geen behoefte aan. We zijn niet zo 'traditioneel'. En geen kinderen is ook een bewuste keuze.'' Dat maakte het 13 jaar geleden voor hen wel wat makkelijker om te emigreren. ,,We hadden toen beiden prima banen, goede vrienden enzovoort, maar we besloten om toch nog maar een nieuw avontuur aan te gaan voordat we teveel 'verankerd' in ons toenmalige leven zouden geraken.''
Na gedegen onderzoek viel de keus op Powell River in British Columbia, aan de westkust van Canada. ,,We wilden naar een plaats die niet te groot en niet te klein zou zijn. Zeg maar het Elst waarin ik opgroeide.'' John was in Nederland bevelvoerder beroepsbrandweer en Christy assistent filiaalmanager, maar daar is het paar direct een outdoor bedrijfje gestart. ,,Het heet Footprint en we bieden kayaktochten aan in Desolation Sound Marine Park, het grootste van British Columbia.'' In de wintermaanden werkt John als adviseur voor reisorganisaties. En Christy runt dan een ander bedrijf; Nancy's Bakery.
,,Het leven bevalt hier heel erg goed. De rust, ruimte, de oceaan en de bijna oneindige wildernis geven een heel goed gevoel. De zwarte beren lopen gewoon door onze tuin heen. We kunnen hier het hele jaar door ook fantastisch de natuur in en vanwege de ligging, tussen de grote oceaan en het kustgebergte, kunnen we hier bijna letterlijk een iglo bouwen in de ochtend en een zandkasteel in de middag.''
'CanaDutchie'
,,De gigantische afstanden binnen Canada brengen wel de nodige logistieke problemen met zich mee uiteraard. We wonen hemelsbreed maar zo'n 150 km ten noorden van de metropool Vancouver, maar hebben ongeveer vijf uur nodig om er te komen. Middels twee veerbootovertochten, omdat diepe fjorden een directe wegverbinding onmogelijk maken.''
Over reizen gesproken, het stel gaat een keer per jaar naar Nederland. Altijd in januari,,We kunnen hiermee familie- en vriendenbezoek combineren met een zakelijk tintje. We staan namelijk ieder jaar in het Canada Paviljoen op de Vakantiebeurs in Utrecht. We verblijven wel in Elst trouwens. Mijn herinneringen aan Elst zijn legio en heel fijn, vooral het onbezorgd opgroeien in een heerlijke omgeving met weilanden en boomgaarden. Maar ook de 'peerdenmert', de Vierdaagse en met m'n vader naar Spero op sportpark De Pas staan me erg bij.''
Eenmaal in Canada worden vrienden en familie wel gemist, maar de drukte van Nederland en 'natuurlijk de Zwarte Pieten-discussie' totaal niet. ,,Ik ben trots op mijn afkomst maar voel me ontzettend thuis in Canada, ik noem me zelf dan ook een 'CanaDutchie'. Ieder jaar word ik wel iets meer Canadees en een tikje minder Nederlander.''
www.footprintbc.ca
'In de ochtend een iglo bouwen en 's middags een zandkasteel'
