Jordi Braam uit Bemmel: fysio van voetballers Afghanistan 'Tegen de zin van mijn vriendin ging ik toch naar Kabul'
AlgemeenDie aanslagen en de constante (dreiging van) oorlog in het tussen Iran en China gelegen land waren voor Jordi vorig jaar zomer geen beletsel om naar de hoofdstad Kabul af te reizen. Hij was gevraagd door de bondscoach van Afghanistan, Anoush Dastgir, om als fysiotherapeut te fungeren voor en tijdens de interland tegen Palestina in augustus 2018.
,,Anoush is een naar Nederland gevluchte Afghaan en ik ken hem al jaren. Toen we bij NEC speelden en samen revalideerden van onze blessures. Later ben ik een massagepraktijk begonnen (in Haalderen, HS) en hij werd dus bondscoach. Na zijn vraag ben ik bij mijn familie en vrienden te rade gegaan. Die vonden het maar niks. Natuurlijk vroeg ik het ook aan mijn vriendin. Die zei: 'Je mag van mij overal naar toe, behalve naar Kabul'. Maar ik voelde dat ik het toch moest doen en zo is het dus ook gegaan.''
Daar was z'n vriendin naar eigen zeggen 'niet blij mee'. ,,Ja, het is nog steeds 'aan', haha. Als ze het nu weer zouden vragen had ik het waarschijnlijk niet gedaan. Ik ben gegaan, maar ik heb me daar toen totaal niet veilig gevoeld. Er zijn tig aanslagen per week in Kabul en we reden dan wel in pantserwagens van het leger, maar alles is corrupt daar. Dus die militairen beschermen ons dan wel, maar zijn ze niet omgekocht?''
Tot zover de mindere kant van het verhaal c.q. helse avontuur. ,,Maar het mooiste was dat het rond de wedstrijd een volksfeest werd, ondanks dat we gelijkspeelden. Het team speelde voor het eerst sinds zeven jaar weer in eigen land en het stadion zat bomvol. Oh, eh... mudvol. Ik wist niet dat het zo leefde hier. De spelers zijn helden in eigen land. Wat een belevenis.''
Tadzjikistan
De meeste Afghaanse internationals spelen in het buitenland. ,,Enkelen zelfs in Nederland. Zij spreken Nederlands en met hen kan ik af en toe ook ouwehoeren. Typische voetbalhumor. Met anderen spreek ik Engels en voor de overige Afghanen is een tolk.'' Een tweede trip volgde vorig jaar met Kerstmis ('Ik heb mijn vriendin een weekend Parijs beloofd'). ,,Dat was een trainingskamp in Turkije. De voetbalbond had toen al besloten dat het voor de veiligheid beter was dat we niet meer in Afghanistan zouden trainen of spelen.''
Dus ging de derde trip van de tot inmiddels hoofd medische staf gepromoveerde Bemmelnaar van 8 tot 22 november naar buurland Tadzjikistan. ,,Voor twee WK-kwalificatieduels tegen India en Qatar. De eerste werd 1-1 terwijl we hadden moeten winnen. En de tweede verloren we, onterecht, met 0-1. We kunnen ons nog wel kwalificeren voor de Azië-cup. Dan moeten we in maart volgend jaar wel winnen van Bangladesh.''
Of Jordi daar dan weer bij is? Die kans lijkt groot. ,,De bond, de coach en de spelers zijn tevreden. En ik heb iedere keer voldoende te doen. Maar ik ben op oproepbasis aangesteld, dus we gaan het zien!''
'We reden dan wel in pantserwagens, maar ik voelde me totaal niet veilig'
